Deze column stond in Het Financieele Dagblad van 4 oktober 2018. Volg deze link voor mijn eerdere FD columns.

In mei 2019 zijn er weer Europese verkiezingen. Om het onzichtbare ‘Brussel’ van sterke campagneleuzen te voorzien, lanceert de Europese Commissie (EC) steevast draconische antiterreurwetgeving. Het is helaas ook een vuistregel dat spin in campagnetijd tot juridische drama’s leidt. Want de wetsvoorstellen zijn altijd slordig, bieden geen antwoord op het complexe vraagstuk van onwenselijke webcontent, werken censuur in de hand en plaatsen de EU juist in een geopolitiek kwaad daglicht.

Al ruim vijftien jaar zetten vooral conservatieve politici in op het verplicht filteren van informatie met behulp van internettussenpersonen als zoekmachines, videoplatforms en clouddiensten. Zonder veel succes, omdat het Europees Parlement (EP) de onzalige plannen altijd tegenhield. De afgelopen weken introduceerde de EC met behulp van de lidstaten weer talloze wetsvoorstellen om de handhaving van auteursrechten en bestrijding van kindermisbruik en terroristenwerving te ondersteunen.

Het vraagstuk van schadelijke webcontent is legitiem en complex. In onze informatiesamenleving kan iedereen met een muisklik wereldwijd foto’s, audio en video publiceren. Ook terroristen. Op het web is inderdaad gevaarlijke propaganda te vinden, net als afschuwelijke video’s die aanslagen verheerlijken. Is het dan niet simpel, om informatie te verbieden, het internet te monitoren en het verbod te handhaven? Continue reading 53e FD Column: Draconische Europese censuurwetten geen oplossing voor onwenselijke informatie online →